Eski sosyal hayatıma dönebilecek miyim yoksa artık hep böyle mi yaşayacağım diye sorup duruyorum kendime ve konuşmanın sonunda genelde sırtımı sıvazlayarak teselli ediyorum kendimi. Nasıl olacak daha ne yaşayacağım, hayallerimi gerçekleştirmeye fırsat bulabilecek miyim? Sorularıyla öyle bunaldım ki, mutlu hissedemiyorum hatta huzurlu bile hissetmiyorum, hiçbir şeyden keyif almıyorum ve hiçbir şey yapmak istemiyorum. Yılın son zamanları baktım ki bu böyle olmayacak boş verdim, yapmadım hiç bir şey şuan da tam bunun ceremesini çekercesine sıkışmış haldeyim. Yapmam gereken çok şey var, yapmam için ise çok az zaman... Neyse bu arada bu son ay sonu notlarım olacak galiba, artık sadece üzerinde konuşmaya değer olan sevdiğim şeylerden burada bahsetmeye karar verdim yani daha çok son zamanlardaki favorilerim benzeri yazmak istiyorum. Bakalım hep birlikte göreceğiz. Her yeni yıl yeni başlangıçlar ve yeni umutlar demek, bu sene de az da olsa umudum var elbette. Umut hep var olmalı da... |Okud